WordPress.com is een publicatieplatform, in plaats van een platform voor het delen van bestanden. Auteursrechtelijk beschermd materiaal wordt dus vaak gebruikt in commentaar, journalistiek of ten behoeve van een transformatie van het materiaal in iets compleet origineels.Als zodanig is het belangrijk om te overwegen of de manier waarop het materiaal wordt gebruikt onder redelijk gebruik (‘fair use’) valt, voordat je een DMCA-melding indient. Op grond van artikel 512, onder f) van de DMCA is elke persoon die willens en wetens een materiële onjuiste voorstelling geeft van de inbreuk op materiaal of activiteit, aansprakelijk voor:
… alle schade, met inbegrip van kosten en advocatenkosten, opgelopen door de vermeende inbreukmaker, door een auteursrechthebbende of de geautoriseerde licentiehouder van het auteursrecht, of door een serviceprovider, die gewond is geraakt door een dergelijke verkeerde voorstelling van zaken, als gevolg van het feit dat de serviceprovider zich op een dergelijke verkeerde voorstelling van zaken baseert bij het verwijderen of uitschakelen van toegang tot het materiaal of de activiteit waarvan wordt beweerd dat deze inbreuk maakt, of bij het vervangen van het verwijderde materiaal of het stopzetten van de toegang ertoe.
Houd er rekening mee dat WordPress.com deze schade kan proberen te verhalen. We hebben rechtszaken aangespannen tegen auteursrechthebbenden voor het indienen van frauduleuze DMCA-meldingen en behouden ons het recht voor om dit in de toekomst te doen als verhaal voor meldingen die we als ongepast beschouwen. Dit omvat DMCA-meldingen die zijn gericht op het gebruik van auteursrechtelijk beschermde inhoud waarvan wij denken dat deze eerlijk is. De volledige tekst van twee van onze dossiers is hier en hier te vinden. Je bent verplicht om te overwegen of een gebruik van materiaal redelijk is voordat je een melding voor kennisgeving voor verwijdering indient, dit als gevolg van de beslissing in Lenz vs. Universal.
Wat is redelijk gebruik?
Er zijn geen harde en snelle regels als het gaat om het definiëren van redelijk gebruik.In de Auteurswet worden echter vier factoren genoemd waarmee rechtbanken rekening moeten houden:
- Doel en karakter van het gebruik: waarom en hoe wordt het materiaal gebruikt? Het gebruik van inhoud voor kritiek, commentaar, nieuwsrapportage, onderwijs, wetenschap of onderzoek is meestal redelijk. Bovendien is het gebruik van materiaal op een transformatieve manier, dat wil zeggen op een manier die nieuwe expressie, betekenis of inzicht toevoegt, ook waarschijnlijker als redelijk gebruik te worden beschouwd dan een exacte reproductie van een werk. Gebruik door een non-profit wordt bovendien verkozen boven commercieel gebruik.
- De aard van het auteursrechtelijk beschermde werk: is het originele feitelijke of fictie, gepubliceerd of niet gepubliceerd? Feitelijke en gepubliceerde werken zijn minder beschermd, dus het gebruik ervan wordt eerder als redelijk beschouwd.
- De hoeveelheid en substantie van het deel dat wordt gebruikt in relatie tot het auteursrechtelijk beschermde werk als geheel: hoeveel van het materiaal wordt gebruikt? Als het ‘hart’ (het meest memorabele of significante deel) of het grootste deel van een werk niet werd gebruikt, is het waarschijnlijker dat het als redelijk wordt beschouwd.
- Het effect van het gebruik op de potentiële markt voor of waarde van het auteursrechtelijk beschermde werk: richt het gebruik zich op een andere markt/publiek? Als dat zo is, is het waarschijnlijker redelijk gebruik. Het is belangrijk op te merken dat hoewel kritiek of parodie een markt kan verminderen, het nog steeds redelijk kan zijn vanwege het transformatieve karakter. Met andere woorden, als de kritiek op een product mensen beïnvloedt om te stoppen met het kopen van het product, telt dat niet als een ‘effect op de markt voor het werk’ onder het auteursrecht.
Hier zijn wat hulpmiddelen voor meer informatie over redelijk gebruik:
Ondersteuning 